OS UNICOS,OS INIMITABLES ¡¡TUNA RASTAFARI!!

E eles tamén nos contan algo:

De repente chegas a unha sala chea de xente expectante e impaciente, nervios, os asistentes mirando o escenario e ¡comenza o espectáculo!, subidón, asombro e os corpos non poden estar sen bailar, miles de watios afinados e moitos músicos facendo festa, isto é A TUNA RASTAFARI (descarga de enerxía, posta en escea, un comando de xente nova con experiencia para facer vibrar, saltar e cantar). Dez xóvenes músicos que producen, deseñan, improvisan: o espectáculo é a súa bandeira. Unha banda con unha soa misión: reventar todos os escenarios que se lles poñan a tiro; súas armas: sonidos imaxinativos combinados con humor, compenetración e factor sorpresa. Grupo formado no Morrazo no ano 2005 con compoñentes de outras bandas locais, pero que atoparon un vinculo e un estilo que os une para disfrutar da música. Comenzan a súa andadura con cinco compoñentes ampliando pouco a pouco o seu número ata a actualidade que son dez. Incorporando un acordeonista, dous saxos ,unha trompeta e un trombón que fan que o sonido dos inicios evolucione a un máis festeiro. O seu repertorio de imaxinativas letras e música que fai bailar e disfrutar, fan que na actualidade sexan un dos grupos máis requeridos para festivais e concertos en salas, destacando os últimos concertos no Festivalinho, na Sala Aturuxo, no Pub Labranza, no Festival Antifascista de Cangas, na Semana do Mar de Moaña, no Salón Parroquial de Ponteareas, no Ache de Seixo.... Neste momentos é un dos grupos participantes no programa Música ao Vivo do IGAEM e ten confirmados varios festivais entre os que destacan o Festival de Alvite na Rioja, o Festival das Culturas de Barcelona e o Festival Cultura Quente, onde compartiran escenario con grupos tan consagrados como Café Tacuba, Taraf de Haidouks, The Goodfathers, Deluxe… sendo considerados pola Radio Gallega como grupo revelación da escena musical da nosa Comunidade.

E CON TODOS USTEDES... ¡OS TANGHANA'S SHOW!

E esto é o que nos contan:

Tanghana..s Show es un grupo abierto nacido en Vigo en el año 2005, formado por gente de distintas inquietudes y gustos musicales. Tras una primera maqueta, en junio de 2006 grabamos nuestro primer disco, "Por ejemplo: Hoy!!" (sin contar con la sgae, como gente honrada que somos) en los estudios Gonsound (Vigo), mezclado por Gonzalo Pedrido y coeditado por las distribuidoras independientes "Xuntos pola Mestizaxe" (Vigo), "Mais ala do sementerio" (Morrazo), "Anarxya distri"(Asturias), "Sorginkale Banaketak"(Navarra), "Sentimientos Kontra el Poder"(Getafe), "El Grillo Libertario"(Cornellá), "Distri Kañera" (Toledo).En Galicia, Pais Vasco, Madrid y Navarra algun@s ya han sido testigos del show de Tanghana, reconocido ganando con una actuación en directo el concurso del Festichan 07. En la actualidad, el grupo ha renovado y aumentado su sección de vientos, y se ha centrado en idear e interpretar material nuevo, con fuerza, rabia y melancolía, muchas son las ganas de ofrecer un directo contundente y divertido…

UN PEQUENO RECORDO...

O gran director e actor Sidney Pollack faleceu onte os 73 anos de idade.

Solo un pequeno recordo para un gran director de películas coma Tootsie, Memorias de Africa, La Tapadera ou Danzad, danzad malditos.

OS CONTOS UNIVERSAIS: ¿QUE ME CONTAS?

Esta fin de semana estivemos axudando a crear un CONTO COLECTIVO. Se fomos pensando que nos ían contar algo, e o final, acabámolo contando nos.

O Contador é un cubo de tres metros de lado, instalado en espazos públicos de trinta localidades de Galicia, no que se elabora un conto colectivo. Partindo dun comezo provisto polo propio Contador, cada participante narra unha parte da historia coa única referencia do fragmento de relato inmediatamente anterior, o que pode dar lugar a derivacións máis ricas e divertidas. E decir, ti entras, poñenche a parte do relato que deixou feito a persoa anterior (dúas ou tres frases) e a partires de aí tu segues o conto (arredor de uns vinte segundos), todo esto grabado con cámara para que despóis entres na web e podas ver o conto no que tu participaches ó completo. A min gustoume moito participar, e se vos coincide de que pase preto da vosa localidade animádevos.
Un dos que levan o tema e Raúl, compañeiro de Osorio, e tanto él como os outros rapaces trataranvos de maravilla.
As próximas datas son:
Carballiño 31/05/08 Rúa Principal
O Barco0 1/06/08 Malecón
Xinzo 07/06/08 Praza Maior
A Coruña 08/06/08 Obelisco
Carballo 14/06/08 Praza do Concello
Malpica 15/06/08 Rúa Emilio González
Betanzos 21/06/08 Praza do Campo
Vimianzo 22/06/08 Praza do Concello
Ferrol 28/06/08 Praza de Armas
Narón 29/06/08 Sen confirmar
Sada 05/07/08 Paseo Maritimo

E para saber máis: http://www.galegoelogo.com/

Blog dos xubilados

A asociación de xubilados ven de crear un blog para así dar a coñecer as actividades que realizan e achegarse ao mundo das novas tecnoloxías.

Ademais do 20 ó 31 de maio están a facer unha exposición fotográfica co título "Doutros Tempos" organizada pola rede de dinamización tecnolóxica (Déborah). A exposición mostra o traballo dos xubilados participantes nun obradoiro de informática no que aprenderon a escanear as fotos antigas que foron encontrando pola casa. Todas as fotos están colgadas no propio blog da asociación.

MILLO VERDE

A nosa amiga Roseta mandounos o cartel do Festival MILLO VERDE en Redondela por si o primeiro fin de semana de Xuño os animades a ir.
Cómo veredes un dos grupos que vai o Ponte Louco, Tanghana's Show, estará tamén en Redondela así que si queredes saber como soan podedes achegarvos ata alí.

QUÉ TEMPOS AQUELES...

Hoxe mandaronme este mail. E dos que che dan moita morriña de cando eras pequeno:

Generación del EGB

Porque en este país hay una generación de chicos y chicas que crecimos con la EGB.

Nuestras madres quitaban el polvo con Centella', lavaban la vajilla con un bote blanco con el tapón naranja de 'Mistol', al Jabón de Marsella' le llamaban 'Lagarto'.

Nuestros padres conducían un Seat 131 supermirafiori'.

Nuestras bicis eran 'BH' y nuestras primeras zapatillas de deporte fueron unas 'Paredes', aunque a nuestras madres les gustaran más los Kickers'.

Nos cortaban el pelo 'a navaja'.

Todos veíamos sólo TVE, aunque podíamos elegir entre el UHF y el VHF.

Todos bebíamos gaseosa 'La Casera' o 'La Pitusa'.

Los hombres fumaban 'Ducados'.

Los chicles eran 'Cheiw' y los caramelos 'PEZ'.

La gente dormía de miedo en los nuevos colchones 'Pikolín' y el Athletic de Bilbao y la Real ganaban las Ligas por pares hasta que a Butragueño le dio por enseñar los huevos.

A Sabrina se le escapó una teta en la Gala de Nochevieja y en todo el país no se habló de otra cosa hasta el mes de marzo.

A Alaska le dejaban presentar un programa para crios en la tele 'LA BOLA DE CRISTAL' con la bruja Avería y Pancho el de 'Verano Azul' todavía no se metía picos.

Una Señora le contaba a 'Encarna de Noche' que se le quemaba el hijo en Alcobendas porque tenía las empanadillas haciendo la mili.

Una caja de 12 'Plastidecores' era un buen regalo de cumpleaños y por uno 'color carne' eras capaz de matar. Las cajas de 24 eran como Bin Laden, existían, pero nadie las había visto.

Una bolsa de pipas 'Facundo' de 15 pelas era enorme y por una peseta te daban dos 'Sugus'.

Repartían Álbumes a las salidas de los colegios para engancharte a la colección.

Los sobres de cromos costaban 5 pelas, pero también te los daban con las tapas de los Yogures 'Yoplait'.

En aquel país de menos de 5000 dólares de renta per cápita, nos daban dos 'Petisuis', pero es que antes eran la mitad de tamaño.

Las 'María' eran 'Fontaneda', los camiones 'Ebro' y las furgonetas 'DKV'.

El camión del butano tocaba la bocina y los crios nos hacíamos brechas en los hierros oxidados de los columpios y nuestras madres nos daban algún cachete por romper los pantalones.

Nosotros llevábamos petachos en los codos de los jersey.

En vez de un Magnum Almendrado, pedías un 'polo de limón' y a veces, el chocolate era 'La Campana de Elgorriaga'. (Malo, malo,malo).

Las pilas 'Tximist' solían romperse cuando se agotaban en nuestros casetes 'mono' y los tebeos de 'Mortadelo' pasaban de mano en mano.

Hubo muchas niñas cuya primera colonia fue 'Chispas'. Y no había cartones de leche en tetrabrik, sino que la leche venía en bolsas de plástico que necesitaban un recipiente para meterse en la nevera, y el detergente venía en tubos redondos.

Y en vez de grabadoras de DVD y CD-ROM, te ibas a casa de tu colega con radiocasette de doble pletina a llenar una TDK de 90 minutos de juegos para spectrum 48k o el amstrad.

Y con la teleindiscreta regalaban pegatinas de UVEEEEEEEEEEE!!!!

Aquella generación coleccionábamos cochecitos 'Güisbal', el helicóptero de 'Tulipán' aterrizaba en las piscinas para regalar bocadillos en los anuncios de la tele.

Aquella generación empleábamos el vaso de 'Nocilla' para dibujar a Naranjito. Así que la Nocilla, ni mentarla. Además, es 'leche, cacao, avellanas y azúcar'.A saber que le echarán a la Nutella esa.

XA VAN CHEGANDO MÁIS....

Para que vexades....

O resto das fotos que nos cheguen irán directamente o flickr. Xa vos avisaremos cando estén publicadas.

E POR FIN... LUMEARES

Pois si, hubo andaina, e hubo andantes para dar e tomar. O final cerca de unhas cuarenta persoas se animaron a facer a súper ruta de Lumeares. Éxito total!!

O día seica se levantou algo neboento, pero eso non amilanou os nosos aguerridos camiñantes. Topáronse ca choiva, paro xa cerca do final do percorrido, pero eso non lles importou porque xa estaban a pensar na empanada e no polbiño da chegada.
Tamén, por o que comentan as malas linguas, hubo tres ou cuatro que se saíron de ruta tentando explorar novos horizontes por as terras lumearenses, pero que dándose conta de que non iban descubrir ningún tipo de tribu nova volveron para o camiño (xa o di a sabiduría popular:¡Garbosa! ¡Volve po rego!, ou non ves por onde van as outras?).

Que saibades que Quechua volveu a estar ahí acompañando e axudando no camiño, e que saibades tamén que sacaron unha nova línea “rústica” de complementos de trekking. Os primeiros en traer estes novos deseños o pobo, coma sempre, os que veñen dos madriles. Tecnoloxía punta amigos.

En xeral a xente fíxoselle máis levadeira esta andaina que a que fixemos no Castro en semana santa, inda que o mellor esta tiña algo máis de dificultade por eso de tanto subir e baixar.
E xa non vos conto nada máis, porque estou a facer coma esos que saen na tele que falan dos libros sen habelos leído (porque eu non puden acudir a esta gran cita do sendeirismo galego e inda me está doendo hoxe o corazón). Espero que algún dos que estivestes alí me axudedes a cubrir esta crónica que vos conto de oídas gracias a Teti e o Osorio que me puxeron o tanto do evento.

NOVAS EN MONTEDERRAMO

Varios rapaces, e non tan rapaces, do Concello de Montederramo están creando unha asociación xuvenil-deportiva, que se chamará "O SON DAS PEDRAS".Por certo é un nome que me trae moi bos recordos daqueles tempos en que empezamos a meternos nos mundos dos festivais.

Deséxovos moita sorte e que traballedes moito, e haber se prontiño podemos todos desfrutar das actividades que se organicen en Montederramo.

Se alguén quere facerse socio só ten que pasarnos un mail e nos porémolo en contacto ca nova asociación.

GALEANO: O CONTADOR DE HISTORIAS

Onte tivemos en Ourense a oportunidade única de asistir a presentación do novo libro de Eduardo Galeano “Espejos, una historia casi universal”.

Galeano nesta presentación falounos das súas novas historias, historias que percorren As Cavernas, o Nilo, as resurreccións de Jesucristo ou do mesmo Zapata, historias que reúnen o cotián ca denuncia, o humor e a ironía, que falan de xente que estivo nas grandes hazañas pero que non foron os protagonistas, historias de galegas coma Emilia Pardo Bazán ou como Concepción Arenal, en fin, historias.

E un auténtico luxo haber podido asistir a esta presentación, e recoméndovos que se tedes a portunidade e vos queda cerca que vos acheguedes a velo e que merquedes o seu novo libro, porque xa quedan moi poucos que relaten e conten a vida coma o fai Galeano.

A NOSA BITÁCORA PONTELOUQUEIRA CUMPRE UN ANO.

Parece que foi onte, pero non, xa fai un ano que estrenamos bitácora !!!!!!!!! Polo tanto FELICIDADES a todos os que entrades para lernos, os que escribides e, en fin, a todos os que xenerades noticias para que as poñamos aquí. Esperamos que sigades con nós e tentaremos seguir mellorando.

Un tironciño de orellas para o noso blog no seu primeiro ano de vida.

LUMEARES MOVESE. NON QUEDA NADIÑA

Aquí temos o mapa do que será a andaina do sábado por terras de Lumeares.

A ruta consta de 12 kilómetros. Sairemos as dez da mañá dende a Teixeira (Bar Campelo) onde remataremos con unha suculenta comida (xa se me fai a boca augua) de empanada e polbo.

Recoméndase levar algo para comer a media mañá, e ide preparados porque dan choiva e probablemente atoparemos auga nos camiños.En caso de chover moito sería posposta (pola reúma dos andantes máis que nada), pero imos ser optimistas e non pensar en eso.

Os rapaces da organización venderán unhas marabillosas camisetas que estarán a vosa disposición ese día. Mercade unha, polo menos, e preparaivos que LUMEARES MÓVESE.

A canción universal

En Riveira andan os músicos revoltos porque o concello sacou unha nova normativa, que segundo informa o Canal Rías Baixas obriga ós grupos á realizar "unha actuación gratuíta anual para o concello, a inclusión do selo municipal dos traballos publicados e mesmo un límite de idade para inscribirse no rexistro".

Pois moi ben os músicos decidiron protestar, e que mellor xeito que poñerse todos os días a tocar, dende hai xa unha semana, diante do concello. A noticia foi correndo e con Suso Bello dos

Chiquilicuatres e ex-membro da Compañía do Ruído que actuaron no Ponte Louco 04, uns musicos unironse aos outros e como algúns non podías ir decidiron ir facendo unha canción entre todos: Empezou Suso, este leulle a primeira estrofa a Roberto dos Cuchufellos (que actúan

sempre no Ponte Louco, e coma non este ano), que lle engadíu outra, este pasoulla Ico dos Sonoro Maxin (ex-Lamatumbá que actuou no Ponte Louco 02, e nesta última edición subiu a cantar cos Tres Trebóns)... e así seguirá sendo.

Nós seguiremos informando de como van as cousas ou no aberto por reformas.

TITIRIMAXIA EN CALDELAS,MONTEDERRAMO E A TEIXEIRA

Durante os meses de Maio e Xuño teremos a oportunidade única de asistir a diversas funcións de Títeres e Maxia nos Concellos de Castro Caldelas, A teixeira e Montederramo.

Aquí tedes as datas en cada Concello, e para máis información acudide o Centro Comarcal do Castro, e recordade que os títeres e a maxia non son soamente para os nenos.

MONTEDERRAMO:

09/05/08 MAXICO CIRCUS CABARET

16/05/08 ALBA E MARCOS E OS XOGUETES ENCANTADOS

06/06/08 CHINCHA RABINCHA

A TEIXEIRA:

03/05/08 ILUSIONS 2.0

24/05/08 RECICLA ARTE

21/06/08 OLLOS MAXICOS

CASTRO CALDELAS:

07/06/08 AS AVENTURAS DO MOUNSTRUO FRANKENSTEIN

14/06/08 NADA NA MANGA

28/06/08 TOLEMAXIA

MANU CHAO EN GALICIA

Manu Chao, sorprende de novo e estará os días 16 y 17 de este mes de maio en Monforte para ofrecer dúas actuaciòns en directo. Os concertos desenrolaranse no campo de fútbol do colexio dos Escolapios, na zona de A Compañía, en pleno centro de Monforte, con un aforo limitado a 1.300 personas para cada un dos pases. O precio da entrada será de 15 euros.O que inda non está moi claro e como conseguir as entradas nin donde. O que si sabemos e que o día dezaséis o pai da criatura, Ramón Chao, ofrecerá unha conferencia na casa da cultura de Monforte xunto con Xurso Souto, o peridista Xosé Manuel Pereiro e Carlos Rouco da ONG de Salvador Allende.

Tentaremos seguir infomando, inda que sendo un concerto de Manu Chao non temos moi claro se poderemos ofrecer a información co tempo suficiente para coller as entradas, por que tanto o cantante coma o consistorio levan a actuación con lago de secretismo. Hay informacións que din que se poden atopar no bar Goya e na tenda de discos da zona Fontecha de Monforte, pero esto non o podemos asegurar.
Tamén se comenta unha posible actuación na cidade de Ourense (21 de Maio no café Xesteira) e en A Coruña (23 de Maio) e na Estrada (24 de Maio), pero eso como dí a canción “son rumores, son rumores…”

WOMAD CÁCERES 2008

Pues sí, el Womad 2008 ya está aquí, aunque yo no me lo acabaré de creer del todo hasta que lo vea.
Así se pondrá la plaza Mayor a partir del jueves.

Todos los días habrá actividades desde la mañana, incluidos coloristas pascalles.
La plaza de san Jorge, una de mis favoritas, será uno de los escenarios paralelos a la Plaza Mayor.
Y el ritmo de los distintos países que nos visiten no parará hasta el domingo por la mañana. tendremos que bailar con todos estos:

Aynur y Hassan Yarimundia Quintet. Turquía.
Cactus Crew, Las chicas del sol y Natan Flutebox Lee. Reino Unido.
Darga. Marruecos.
David D’or. Israel.
Devon Sproule y Josh Dion Band. Estados Unidos.
Luisito Quinter. Venezuela.
Mariem Hassan. Sahara.
Nathan Flutebox Lee. India.
Pascals. Japón.
Regis Gizavo. Madagascar.
Siyaya. Zimbabwe.
Mala Rodríguez, Tulsa, Calima, Concha Buika, Cukinho, Los Alienígenas, Malandanza, Planeta Suroeste y Tangran. España.
Extremeños: Cukinho, Los Alienígenas, Malandanza, Planeta Suroeste y Tangran.

Yo me quedaré con las ganas de ver otra vez a Gecko Turner...

Si queréis más información la encontrareis en la web del Gran Teatro (http://www.granteatrocc.com)

UNHA MARABILLA: O TEIXEDAL DE CASAIO

Este fin de semana fixemos a Ruta do Teixedal de Casaio. Unha ruta, que nos prometiamos moi felices, pero que resultou un rompepernas e que nos levou unhas sete horas e media o percorrela, pero bueno o Teixedal vale todos esos esforzos e algún máis,de todas maneiras aconsello a todo o mundo que teña en mente facela algunha vez que tente ir nun todoterreo, porque si non a ruta faise algo larguiña.
Aquí describimos como chegar é cómo é a ruta, por si alguén se anima.

Para chegar dende o Barco hai que coller a N-536 ata Carballeda de Valdeorras, alí temos que desviarnos a man dereita no cruce de Casaio. Xusto antes de chegar a Casaio hai que desviarse a man esquerda en dirección Trevinca OU-122, e un par de quilometros máis adiante teremos que desviarnos a dereita a altura dunhas canteiras e da Hermida de San Xil (unha pequena construcción branca ao lado dun campo de fútbol). Teremos que pasar polo medio dunha canteira, e dende aquí a sinalización é moi boa, exceptuando as distancias, se vamos en coche é recomendable tirar todo o que se poda con el. Un pouco máis adiante teremos que coller un desvío a man dereita antes de saír da canteira, pasaremos xusto por debaixo das minas de Wolfran dos alemáns. Subindo pola metade da ladeira colleremos outro desvío a man esquerda, nesta subida hai que superar un desnivel de un 400m de altitude. Do outro hai que coller outro desvío tamén á esquerda. O camiño continúa un pouco máis ata unha mina de ferro, onde hai que deixar o coche se ven en todoterreo, e xusto por riba da boca desta mina sae un camiño de tránsito pouco sinxelo, e en media hora estaremos no teixedal.

O teixedal
O teixedal de Casaio é unha das xoias que existen na natureza galega, a súa singularidade é albergar máis de catrocentos pés desta de Teixos, unha das árbores máis difíciles de ver no noso territorio. Concentracións desta árbore hai poucas comparables en Europa. Nel ademais podemos atopar gran cantidade de acevos, rebolos, ou serval dos cabaleiros.

Ademias hai que dicir que nel ainda se poden atopar restos dos refuxios dos maquis que na posguerra converteron esta zona no maior foco de resistencia antifranquista de todo o estado.

O teixo
O teixo (Taxus baccata) é unha conífera da familia das Taxaceas, que correntemente alcanza entre 12 a 15 metros de altura, e normalmente situadas en cotas altas. Moi lonxevo, de medra lenta, posúe unha madeira que se presta ben para entallado. Ten partes tóxicas: a semente do seu froito, non así a baia que a rodea, de aí que algúns animais a coman, e convértanse no maior perigo, xunto co home, para a súa reproducción.

O teixo é unha arbore de moita simboloxía na cultura celta, esto podémolo comprobar na toponímia (Teixeira, Teixido, ...), na abundancia destas arbores o pé das igrexias ou mesmo na lenda que narra como os habitantes do Medulio ó seren asediados polos romanos tomaron baias de Teixo para morrer, opción que preferiron á de renderse.