O outro día fomos o
Parque Natural da Baixa Limia (ou Querquenia) a facer unha rota de sendeirismo.
A
rota de Padrendo é das recoñecidas pola
Federación Galega de Montañismo, concretamente é a PR-G 28. A rota circular comeza no pobo de Padrenda para subir pola beiras do Río Caldo onde se poden ver tres muíños.
Os catro primeiros quilómetros son de pendiente continua ata chegar á cota dos 800m. onde están as vistas máis espectaculares e propias do Xurés galego: serras moi abruptas nas que a vexetación é escasa e na que os penedos graníticos son a única decoración. A foto é da Serra da Eufemia.
Se a subida era importante, a baixada non o foi menos ata que o camiño chega a Torneiros (onde están estes hórreos). Por certo, os camiñantes fomos Alfonso, Dori e máis eu.
Estas covas serviron para gardar o viño. Están excavadas na terra.
Despois fomos a aldea da Cela, onde as casa conviven e aproveitan as moles graticas como se pode ver na foto. Moi espectacular.
Logo aproveitamos a volta para visitar outros lugares de interese:
Santa Comba de Bande, a Igrexa do SVII contruída polos Suevos, a máis antiga de Galicia, e o primeiro Monumento Nacional declarado no pais.
Paramos tamén en
Aquis Querquennis, un campamento romano no que levan moitos anos traballando. É sinxelo dar unha volta por estas terras e atoparse con importantes vestixos de épocas pasadas, so nos faltou visitar os dolmens de Muíños ou da Moura
Os romanos estarían tolos pero sabían moi ben onde colocar os seu asentamentos, é común, coma neste caso, que preto haxa un manantial de augas quentes, estas a case 50º.
O outro día fomos o Parque Natural da Baixa Limia (ou Querquenia) a facer unha rota de sendeirismo.
A rota de Padrendo é das recoñecidas pola Federación Galega de Montañismo, concretamente é a PR-G 28. A rota circular comeza no pobo de Padrenda para subir pola beiras do Río Caldo onde se poden ver tres muíños.
Os catro primeiros quilómetros son de pendiente continua ata chegar á cota dos 800m. onde están as vistas máis espectaculares e propias do Xurés galego: serras moi abruptas nas que a vexetación é escasa e na que os penedos graníticos son a única decoración. A foto é da Serra da Eufemia.
Se a subida era importante, a baixada non o foi menos ata que o camiño chega a Torneiros (onde están estes hórreos). Por certo, os camiñantes fomos Alfonso, Dori e máis eu.
Estas covas serviron para gardar o viño. Están excavadas na terra.
Despois fomos a aldea da Cela, onde as casa conviven e aproveitan as moles graticas como se pode ver na foto. Moi espectacular.
Logo aproveitamos a volta para visitar outros lugares de interese: Santa Comba de Bande, a Igrexa do SVII contruída polos Suevos, a máis antiga de Galicia, e o primeiro Monumento Nacional declarado no pais.
Paramos tamén en Aquis Querquennis, un campamento romano no que levan moitos anos traballando. É sinxelo dar unha volta por estas terras e atoparse con importantes vestixos de épocas pasadas, so nos faltou visitar os dolmens de Muíños ou da Moura
Os romanos estarían tolos pero sabían moi ben onde colocar os seu asentamentos, é común, coma neste caso, que preto haxa un manantial de augas quentes, estas a case 50º.
4 comentarios:
Visité este verano parte de los lugares que comentáis. Santa Comba de Bande me encantó (qué pena me dio la mujer que se encarga de las llaves de la iglesia; eso sí que es trabajar full time).
El campamento romano no tiene precio. La verdad es que la provincia de Orense da para mucho (tremenda ignorancia de los que todavía identifican Galicia con as Rías Baixas el centollo e cousas "asín" -que también son ricas, es verdad...-
E eu traballando, que envexa...
Qué envidia!!!! Sólo estuve una vez en el Xurés y, a pesar de que todos los años intento volver, nunca lo consigo. En agosto estuve cerquita: Santa Comba (alucinante) y Aquis querquennis (¿) también alucinante. A ver si en las próximas vacaciones me lleváis por esa rutilla tan chula que habéis hecho
Eu tampouco puden ir polo traballo.Pero sei de boa tinta que o pasaron bomba.
Publicar un comentario