En vista de que este parece un tema que vos gusta, aí vai unha pequena homenaxe a todos os xoguetes citados na entrda anterior. Aquí unhas Nancys súper Flower Power.
As mariquitas...
De novo unhas Nancys das de verdad con modelos de infarto.
Os Madelmanes (vaia, parece que sí que se teñen de pé...)
Nancy, Lucas e os seus conxuntos. Unha parella de namorados que nunca consumaron (eran outros tempos).
A irmá da Nancy, Lesly, coas súas pequiñas.
Estos non sei se son madel o geyper ¿?
Estes sin duda son os geypermanes.
Nancys reivindicativas. Eu penso o mismiño ca elas.
Eu quixen facerme profe gracias a esta foto!
Guau, totalmente setentera!
Aquí están os Barriguitas, eu tiven varios, un deles foi o indio que aparece o segundo pola dereita da fila superior. ¡Onde andará!
A Nancy tiña mogollón de complementos ¿qué vos parece este necessaire?
¡Qué bonita estampa de toda a familia! ¡Qué elegancia! ¡Qué saber estar!
Este suponse que é o Baby Mocosete, ainda que eu non o lembro así. Tereino que comprobar, ainda o conservo...
Un dos anuncios máis famosos da miña infancia: o tiovivo dos barriguitas. ¿Non lembrades ó chinito decindo: "esperalme, esperalme, que yo también quielo subil"?
O Nenuco, qué cuco!
E... colorín colorado... Espero que vos gustase este revival.
8 comentarios:
Esquecinme do xogo da boti-bota (botilde) do un dous tres. O José Luis tiña un
Pero que me contas!. Porqué todo o mundo se lembra dos meus xoguetes menos eu.
Exín Castillo, Juegos Reunidos. E que me decides do " hula hop ".
Eu ben me lembro da botibota da botilde que se enganchapa nun pé e tíñala que facer xirar para saltar co outro pé, busca, busca en internet
para min as mellores as barriguitas
por certo o outro dia estiven a punto de mercar no Rafael unha para Roi son monisimas.
Eu quero unha Nancy de verdade!!!! a que teño ten un peinado...diferente, resultado da época na que me chamaba eso da peluquería. Se alguén sabe onde podo mercala que mo diga ou que a merque para mín que eu pago relixiosamente, jeje. Dos barriguitas saíra unha colección fai pouco na que ían disfrazados de personaxes de conto, monísimos, estiven a punto de facela, pero... a miña idade!
Encarna, faltouche a Fanny, que eu aínda conservo, e non me desfago dela porque regalouma a miña nai; non sei se ti te acordas dela, tamén era famosa daquelas; da que si que me desfixen foi da Nancy, que lla regalei a unha prima, e agora arrepíntome moito, vou ter que mirar a ver se consigo tamén unha.
De nuevo, mil gracias por estas maravillosas entradas, por hacer que me haya puesto tan nostálgica, lo cual es maravilloso.
Yo tuve no sé cuántas Nancys, un Lucas y algunas Leslys. La del vestidito rosa con la flor bordada la tenía idéntica: ¡qué recuerdos!
A los Barriguitas les tuve menos cariño y el Mocosete tampoco era santo de mi devoción: quizás es que tenía poca vena maternal.
Las "mariquitas" en catalán son las "nines de retallar" y las adoraba. Últimamente las he ido buscando por el mercado de Sant Antoni, aquí en Barcelona, y no he dado con las de nuestra época. Las más tardías (ochenta) ya no las hicieron ni la mitad de bonitas.
Gracias y molts i molts petonets catalans.
Publicar un comentario