miércoles, 23 de enero de 2008

DISCO HOMENAJE A LOS SURFIN BICHOS

Me vais a perdonar, pero estoy que me muero… de emoción. Me acabo de enterar de la publicación de un disco homenaje a mis adoradísimos Surfin Bichos. La noticia no es nueva, por lo visto, pero yo vivo en la inopia.
Conocí a los Surfin allá por el 92/93 en Santiago gracias a un amigo guitarrero y fan de Radio 3. El flechazo fue instantáneo. Su música está en tantos momentos importantes de mi vida, en tantos…, de los 90 y de ahora.
El caso es que un día los Surfin se separan y después de muy poquito surgen de sus cenizas dos grupos: Mercromina (a los que seguí poco) y Chucho, donde militaba mi adorado Fernando Alfaro y, claro, yo me fui con él. Disfruté de nuevo y de nuevo su música puso la banda sonora de otra etapa de mi vida, mi última etapa en Santiago. Los noventa se acababan. Chucho duró del 97 al 05 aproximadamente. ¡Otra vez me quedaba sin su música y sin sus letras!
Me pasé años escuchando a los Surfin y a Chucho, pero yo quería más.
Tiempo después Isabel León, la pareja de Fernando, sacó al mercado un disco titulado ISTOCHNIKOV. Ella se puso el nombre artístico de IS. Su música es muy recomendable también, tiene una voz preciosa.
Vuelvo a lo mío.
Cuando ya pensaba que para siempre Alfaro nos había abandonado musicalmente, un día, en el metro en Madrid, veo el anuncio de un festival en el que actúan… sí, sí, sí: ni más ni menos que LOS SURFIN!!!!!!!!!!!!!!! En el METRO ROCK, creo que esto fue por San Juan del 2006. Habían decidido juntarse de nuevo para dar una gira. El disco que ahora se publica (FAMILY ÁLBUM II) es el tributo que artistas fans suyos les tributan por esa gira. Os imaginaréis que allí estuve yo, invitada, además por mi querido Roge que ya se había convertido también al surfinbichismo. El concierto nos encantó, pero también nos dejó un poso de melancolía y tristeza el saber que era algo momentáneo, pasajero.
Otro día, en medio del caos circulatorio madrileño, escuchando radio 3 oigo, oímos que FERNADO ALFARO HA CREADO UN NUEVO GRUPO. Esto es ya la felicidad absoluta. Junto a su mujer, Isabel León, y otros viejos conocidos, han formado LOS ALIENISTAS.
En fin, qué más puedo pedir… sólo que si os interesa lo busquéis en myspace o vayáis a los enlaces que os dejo para saber más porque yo no puedo seguir escribiendo, estoy en éxtasis místico como Santa Teresa de Jesús.

http://www.publico.es/culturas/039865/surfinbichos/tributo/musica
http://www.hipersonica.com/2007/06/06-proximo-homenaje-a-surfinbichos
www.myspace.com/familyalbum2
Por cierto, yo soy fan número uno, así que si lo que escucháis no os gusta, tampoco pasa nada, de hecho en mi casa nadie me comprende...

5 comentarios:

Anónimo dijo...

Voume comentar a min mesma. Tiven tempo de escoitar algún tema do Family album II, eu quédome, sen nengunha dúbida, co I o orixinal dos surfin. Este non me parece mal como homenaxa, pero a min gústame a voz de Fernando, os coros de Isabel, ás súas guitarras. Nada, que me quedo cos Surfin, Chucho e os Alienistas. Escoitádeoas aquí http://www.myspace.com/fernandoalfaroylosalienistas e olliño ás letras tamén. Ai, que gusto da escoitalos, verdad, ECUME??????

Anónimo dijo...

De lo mejor que he escuchado en música española, aunque les descubrí tarde. Buenísimos, sin desperdicio. Oscuros, metafísicos a veces, singulares,...
¡Qué deleite esa maravillosa versión del "Aleluya" de L. Cohen! Gracias por todo, Alfaro.

alegria dijo...

Para a incomprendida de Encarna decirche que, aínda que Surfin non me apasionan, me dan moita paz e, de cando en vez, non está mal descansar algo de gaitas o rock&roll hai cabida para todo,sobre todo ca música, e na túa casa son uns radicais jejeje bicos ós dous

Anónimo dijo...

Que sepades que as súas letras son pura literatura, metafísica e con numerosas referencias bíblicas incluso. Tanto é así que hai unha tesis doutoral dedicada ás letras de Alfaro. Agora acábome de enterar de que publicou algún relato con outros músicos (Santiago Algora entre outros) e co meu queridísimo Ordovás. Este fin de semana voarei co surfin-jedi a mercalo. Bicos rosiña.

Anónimo dijo...

Non me puden resistir. Onte entrei na fnac e, entre outras cousas, saín con dous cd´s debaixo do brazo: 1.- El amigo de las tormentas+ Family album I (un pouco caro, pero é o meu "tesoro" particular), 2.- CARNEVISIÓN de Alfaro e os alienistas: XENIAL, MARABILLOSO. a min recórdame de novo ós surfin, máis que cando Alfaro estaba en Chucho. Podédelo escoitar no myspace, eu xa o fixera e por iso corrín a mercalo. Roseta, xa sabes, si o queres, teñoo eu. Merece moito a pena. Ah, moi importante, estaba baratísimo.