sábado, 28 de febrero de 2009

José Manuel Díez y Miguel Vivas, El Desván del duende, un paraíso perdido para una memoria colectiva.





Permitidme que hoy escriba en castellano por si estos dos muchahos que tan contentos lucen con la camiseta del PL quisiesen leer la entrada.
Hace mucho tiempo que me apetecía escribir sobre los ENCUENTROS LITERARIOS que se celebran en mi instituto desde hace 6 años, pero al final siempre lo dejaba porque no me sentía capaz de transmitiros las sensaciones, el buen rollo y la magia que a todos los participantes nos transmite esta actividad.
En los Encuentros invitamos a 3 ó 4 escritores al año que nos visitan al instituto para hablarles a los alumnos de 1º y 2º de bachillerato de alguna de sus obras que previamente han leído. A mediodía comemos en el Convento de la Luz, en Brozas, y en el mismo lugar se establece un diálogo entre invitados y profesores asistentes que también han trabajado la obra del escritor de turno.
Normalmente estos encuentros los organizaba mi compañero (y amigo, si él no dice lo contrario) Serafín Portillo, pero al ser nombrado este curso Coordinador del Plan de Fomento de la Lectura en Extremadura ha tenido que pasarme el relevo a mí, que lo he sacado adelante con muchos trompicones y mucha ayuda de todas partes.
Este curso la temática de los Encuentros es LITERATURA Y MÚSICA y contamos con la presencia de José Manuel Díez, Juan Carlos Mestre e Hilario Jiménez. Nos hubiese gustado mucho que Sergio Algora hubiese estado aquí, pero su prematuro fallecimiento en julio nos privó de su presencia.
El Encuentro con José Manuel Díez y Miguel Vivas (guitarrista del grupo que lo acompañaba) ha sido para todos muy, muy especial, mágico, energético, poético.
Sólo conocía a José M. por su grupo, del que recordaréis que hice una entrada motivada por su concierto del Play Cáceres, y cuando sus dos obras publicadas cayeron en mis manos y primero las leí y luego las devoré y después las saboree... me quedé gratísimamente sorprendida por su lirismo, sus versos, sus mensajes, sus sentimientos, su estilo cada vez más "silencioso". José Manuel empezó a escribir muy joven (él es muy joven) y publicó su primer poemario, 42, aproximadamente a los 25 años (año 2004). Dos años después resulta ganador del premio Cáceres Patrimonio de la Humanidad, convirtiéndose en el primer extremeño que lo consigue y eso le permite publicar en Visor La caja vacía.
La temática de los poemarios de José Manuel es variada, pero abundan los poemas dedicados a la metapoesía y a los poetas, también al amor, a la familia, al paso del tiempo y a los paraísos perdidos, pero el poso que deja al final no suele ser de desaliento. En sus dos obras se observa más una evolución de estilo que temática.
Tenéis que leerlo, porque cualquier tipo de intento de descripción por mi parte resultaría insuficiente.
Pero José Manuel además es letrista y vocalista de El Desván del duende, faceta para la que deja su vena más alegre, optimista y fiestera (aunque yo pienso que también ahí vemos mucha literatura). Con él vino el guitarrista del grupo, Miguel Vivas, que nos deleitó con sus rasgueos y, oh sorpresa, también con el lirismo de algunos temas inéditos cuyas letras son suyas.
No os podéis imaginar todo lo que nos ofrecieron, la fiesta que montaron, la tarde tan inolvidable que nos hicieron pasar. Para mí esa tarde se ha transformado ya en un paraíso perdido.
Os lo repito, leed sus libros y estad atentos al nuevo disco, en estos momentos se está grabando y, por lo que he podido escuchar: PROMETE.
Cuando los tenga, colgaré algún video para que veais que no miento.

E A FOTO GAÑADORA E....


Pois esta é a foto que vos elexistes, así que xa temoa cartel para o PONTE LOUCO 09

lunes, 23 de febrero de 2009

Seguimos de entroido: Folión de Manzaneda

O sábado fomos a Celeiros e atopámonos cun pasarrúas de folións. O que se ve é o de Manzaneda

viernes, 20 de febrero de 2009

Macaco e National Geographic

Macaco usa o single do novo disco "Moving" para repetir a súa mensaxe de respeto ó planeta

jueves, 19 de febrero de 2009

NOVO GADGET

Acabamos de engadir un novo gadget adicado á literartura. A cousa vai pouco a pouco, así que estaremos encantados de que nos recomendedes enlaces/autores que vós coñezades.

Cinemas dixitais: Sábado 21 ás 18:00

12.007
É unha curtametraxe que parte da lectura dun relato breve do autor galego Rafael Dieste, no seu libro “Arquivos do trasno”, publicado por primeira vez en 1926.
Dedímolo ou non decimos
Baseada nun conto de Ánxel Fole.
Uns amigos gastan unha broma ao seu amigo gafe, que consiste nun asesinato imaxinario.
O Cazador

Adaptación libre dun relato de A. Chejov. O CAZADOR
Dous actores sobre un escenario baleiro construíndo uns personaxes.
A construcción da emoción, a elaboración dunha ficción: da palabra á imaxe.
O DESEXO
Tirada do relato "O vello que quería ve-lo tren" pertencente ao libro "Dos arquivos do trasno" de Rafael Dieste, a historia discorre arredor dos anos 30 nunha zona montañosa do interior de Galicia, e dicir, na Galicia máis profunda.
RÍO DE SOMBRAS (1986)
Adaptación libre do relato "o Suso" de Mendez Ferrín.
Un xornalista e mais un fotógrafo cobren a información dun crime na fronteira.
XINETES NA TORMENTA
Baseado nun relato de Manuel Rivas.
E a historia da primeira marea no Gran Sol de Suso.

martes, 17 de febrero de 2009

Mais compadres e comadres




Pois coma os compadres e comadres do video quedaron un pouco estranos poñemos estas fotos para que vexades ... e senón vos convence podedes ir ó Centro Comarcal a velos que están expostas.

jueves, 12 de febrero de 2009

sábado, 7 de febrero de 2009

Volverán uns vellos coñecidos: Los Fabulosos cubatas de fockink brothers

Pois si, os irreverente Fabulosos Cubatas Fuckink Brothers, abriran o cartel do Ponte Louco... e aproveitarán a ocasión para non deixar títere con cabeza, porque estes o mesmo lle faltan ó respeto (con moito humor) ó Galloso, Café Quijano, ó Luisito, ... ou a todo Caldelas dicindo que a bica de Trives é mellor.

Por si alguén quere saber algo máis que vaia a súa web: http://fabulososcubatas.com/index4.htm

viernes, 6 de febrero de 2009

Novo blog caldelao: Quintela


Olegario Sotelo ven de dar o salto ao mundo do blog, creou un blog chamado Quintela (non podía ser doutro xeito).

Deste caldelao pouco se pode dicir que non se saiba, pero por se hai algún despistado dicirlle que non tarde un intre máis en visitar as reflexións dunha das persoas máis lucidas que deu este pais, ou como compaxinar a mentalidade empresarial co amor pola terra.

jueves, 5 de febrero de 2009

SUPER CONCERTAZO NO CARBALLIÑO





O vindeiro día 6 en Carballiño (tamén chamado Roblecito) teremos un super concertazo o que poderedes ir todos os que queirades por o módico precio de 4 euros.




Animaivos porque o sitio é unha maravilla e os rapaces prometen. Hay que quentar os corpos e non hai mellor maneira que con boa música, así que xa sabedes....NON FALTAR!!!

XOGUETES DA INFANCIA PARA OS NOTÁLXICOS

En vista de que este parece un tema que vos gusta, aí vai unha pequena homenaxe a todos os xoguetes citados na entrda anterior. Aquí unhas Nancys súper Flower Power.
As mariquitas...

De novo unhas Nancys das de verdad con modelos de infarto.



Os Madelmanes (vaia, parece que sí que se teñen de pé...)


Nancy, Lucas e os seus conxuntos. Unha parella de namorados que nunca consumaron (eran outros tempos).

A irmá da Nancy, Lesly, coas súas pequiñas.


Estos non sei se son madel o geyper ¿?



Estes sin duda son os geypermanes.



Nancys reivindicativas. Eu penso o mismiño ca elas.


Eu quixen facerme profe gracias a esta foto!


Guau, totalmente setentera!



Aquí están os Barriguitas, eu tiven varios, un deles foi o indio que aparece o segundo pola dereita da fila superior. ¡Onde andará!

A Nancy tiña mogollón de complementos ¿qué vos parece este necessaire?


¡Qué bonita estampa de toda a familia! ¡Qué elegancia! ¡Qué saber estar!


Este suponse que é o Baby Mocosete, ainda que eu non o lembro así. Tereino que comprobar, ainda o conservo...


Un dos anuncios máis famosos da miña infancia: o tiovivo dos barriguitas. ¿Non lembrades ó chinito decindo: "esperalme, esperalme, que yo también quielo subil"?


O Nenuco, qué cuco!
E... colorín colorado... Espero que vos gustase este revival.




martes, 3 de febrero de 2009

MORRE HANS BECK, O PAI DOS CLICKS DE PLAYMOBIL

Cos bos ratos que nos fixeron pasar os bonequiños que inventou, Hans Beck ben merecía aquí unha homenaxe.
¿ Quén de nós non tivo de cativo algún click na man e imaxinou o inimaxinable con il?

Na miña época de máis cativa aínda non estaban moi de moda, ou eran moi caros, non sei. O caso é que a mín nunca mos trouxeron os Reis Magos. Pero como tiven a sorte de ter un irmán pequeno, aproveiteime todo o que puden de xogar cos del aínda que se supuxese que eu xa non tiña idade para elo. Aínda os temos guardados no garaxe. Eu recordo perfectamente a Granxa cos seus porquiños, o chalet co seu columpio no porche e o seu mobilario (era o que máis me gustaba), creo que había tamén unha ambulancia porque recordo o click que ía en silla de rodas...
¡Qué tempos!


domingo, 1 de febrero de 2009

O Sonoro Maxín - Esta noite traio un paraugas e Licor Café

O cartel do Ponte Louco 09 está practicamente pechado. Para empezar o plato forte: O Sonoro Maxín, eles tiñan gañas de vir e nós de traelos, así chegar a un acordo é dos máis sinxelo.
Para a maioría da xente creo que pouco hai que dicir... para os que non os coñezan: ide o seu myspace e veredes que o esperítu verbeneiro vai inundar o castelo o 22 de agosto.