Na outra entrada que puxeramos sobre o entroido, Pili deixounos un comentario un tanto melancólico, pois ela, que é unha gran amante do seu pobo, sentía que esta tradición se podese perder.
A nosa amiga e lectora vive o día a día no Castro e sabe bastante millor ca min cómo están as cousas no pobo. Decíanos que agora os compadres e as comadres fanse no colexio (unha grande labor, penso eu, dos mestres; que velen porque non se perda a tradición: NORABOA).
E como "para mostra un botón", Pili mandounos estas tres fotos do entroido no colexio no que moitos estudamos. Eu creo recoñecer na primeira foto a Xoaquina (a "profa") agochada detrás dun compadre á esquerda; recoñezo tamén a Manolita (unha nena que vive nas laguiñas), creo que tamén está Benazir (filla da Susi do Tadeo). Na segunda só recoñezo a Víctor (o da gasoliñeira) á esquerda. A última foto é de tres guapas mozas de 2º da ESO: Noelia (carnicería) e Laura (Laurita patata frita: un bico), non sei o nome da outra nena.Pediríalle a xente do Castro que lea esto que me axude cos nomes dos demás nenos.
Para acabar coa sección da "terra" quero darlle as gracias a Pili de novo: por todo. Si algún de vós ten máis fotos que non dubide en mandalas á dirección que aparece á esquerda no blog.
Esta segunda sección é a dos fenómenos "paranormáis". Ise/isa que está tirado/a nas escaleiras foi un día o afamado filósofo e escritor dadaísta Hugo Ball (logo reencarnado en Hugo Boss). Parece ser que este ano decidiuse por un disfra "políticamente correcto e repectuoso coa lei da paridade". Non sei cal será a explicación que lle dará il/ela, pero eu só podo facer un comentario: A TÚA IMAXINACIÓN E OS TEUS DISFRACES SON AU-TEN-TI-CA-MEN-TE-CO-JO-NU-DOS.
Debaixo temos a un reno (¿rena?) con cornos de guantes de neve. Tamén me gustaría saber de qué estaba feita a careta... Isa pose, ise xesto, isa maneira de agarrar "la cubata" resúltame tan familiar!!!!!!!!!!!!!!!!!!
