jueves, 29 de mayo de 2008
OS UNICOS,OS INIMITABLES ¡¡TUNA RASTAFARI!!
E eles tamén nos contan algo:
De repente chegas a unha sala chea de xente expectante e impaciente, nervios, os asistentes mirando o escenario e ¡comenza o espectáculo!, subidón, asombro e os corpos non poden estar sen bailar, miles de watios afinados e moitos músicos facendo festa, isto é A TUNA RASTAFARI (descarga de enerxía, posta en escea, un comando de xente nova con experiencia para facer vibrar, saltar e cantar). Dez xóvenes músicos que producen, deseñan, improvisan: o espectáculo é a súa bandeira. Unha banda con unha soa misión: reventar todos os escenarios que se lles poñan a tiro; súas armas: sonidos imaxinativos combinados con humor, compenetración e factor sorpresa. Grupo formado no Morrazo no ano 2005 con compoñentes de outras bandas locais, pero que atoparon un vinculo e un estilo que os une para disfrutar da música. Comenzan a súa andadura con cinco compoñentes ampliando pouco a pouco o seu número ata a actualidade que son dez. Incorporando un acordeonista, dous saxos ,unha trompeta e un trombón que fan que o sonido dos inicios evolucione a un máis festeiro. O seu repertorio de imaxinativas letras e música que fai bailar e disfrutar, fan que na actualidade sexan un dos grupos máis requeridos para festivais e concertos en salas, destacando os últimos concertos no Festivalinho, na Sala Aturuxo, no Pub Labranza, no Festival Antifascista de Cangas, na Semana do Mar de Moaña, no Salón Parroquial de Ponteareas, no Ache de Seixo.... Neste momentos é un dos grupos participantes no programa Música ao Vivo do IGAEM e ten confirmados varios festivais entre os que destacan o Festival de Alvite na Rioja, o Festival das Culturas de Barcelona e o Festival Cultura Quente, onde compartiran escenario con grupos tan consagrados como Café Tacuba, Taraf de Haidouks, The Goodfathers, Deluxe… sendo considerados pola Radio Gallega como grupo revelación da escena musical da nosa Comunidade.
miércoles, 28 de mayo de 2008
E CON TODOS USTEDES... ¡OS TANGHANA'S SHOW!
UN PEQUENO RECORDO...
lunes, 26 de mayo de 2008
OS CONTOS UNIVERSAIS: ¿QUE ME CONTAS?
Esta fin de semana estivemos axudando a crear un CONTO COLECTIVO. Se fomos pensando que nos ían contar algo, e o final, acabámolo contando nos.
O Contador é un cubo de tres metros de lado, instalado en espazos públicos de trinta localidades de Galicia, no que se elabora un conto colectivo. Partindo dun comezo provisto polo propio Contador, cada participante narra unha parte da historia coa única referencia do fragmento de relato inmediatamente anterior, o que pode dar lugar a derivacións máis ricas e divertidas. E decir, ti entras, poñenche a parte do relato que deixou feito a persoa anterior (dúas ou tres frases) e a partires de aí tu segues o conto (arredor de uns vinte segundos), todo esto grabado con cámara para que despóis entres na web e podas ver o conto no que tu participaches ó completo. A min gustoume moito participar, e se vos coincide de que pase preto da vosa localidade animádevos.
Un dos que levan o tema e Raúl, compañeiro de Osorio, e tanto él como os outros rapaces trataranvos de maravilla.
As próximas datas son:
Carballiño 31/05/08 Rúa Principal
O Barco0 1/06/08 Malecón
Xinzo 07/06/08 Praza Maior
A Coruña 08/06/08 Obelisco
Carballo 14/06/08 Praza do Concello
Malpica 15/06/08 Rúa Emilio González
Betanzos 21/06/08 Praza do Campo
Vimianzo 22/06/08 Praza do Concello
Ferrol 28/06/08 Praza de Armas
Narón 29/06/08 Sen confirmar
Sada 05/07/08 Paseo Maritimo
E para saber máis: http://www.galegoelogo.com/
sábado, 24 de mayo de 2008
Blog dos xubilados
Ademais do 20 ó 31 de maio están a facer unha exposición fotográfica co título "Doutros Tempos" organizada pola rede de dinamización tecnolóxica (Déborah). A exposición mostra o traballo dos xubilados participantes nun obradoiro de informática no que aprenderon a escanear as fotos antigas que foron encontrando pola casa. Todas as fotos están colgadas no propio blog da asociación.
jueves, 22 de mayo de 2008
MILLO VERDE
miércoles, 21 de mayo de 2008
QUÉ TEMPOS AQUELES...
lunes, 19 de mayo de 2008
E POR FIN... LUMEARES
O día seica se levantou algo neboento, pero eso non amilanou os nosos aguerridos camiñantes. Topáronse ca choiva, paro xa cerca do final do percorrido, pero eso non lles importou porque xa estaban a pensar na empanada e no polbiño da chegada.
Tamén, por o que comentan as malas linguas, hubo tres ou cuatro que se saíron de ruta tentando explorar novos horizontes por as terras lumearenses, pero que dándose conta de que non iban descubrir ningún tipo de tribu nova volveron para o camiño (xa o di a sabiduría popular:¡Garbosa! ¡Volve po rego!, ou non ves por onde van as outras?).
Que saibades que Quechua volveu a estar ahí acompañando e axudando no camiño, e que saibades tamén que sacaron unha nova línea “rústica” de complementos de trekking. Os primeiros en traer estes novos deseños o pobo, coma sempre, os que veñen dos madriles. Tecnoloxía punta amigos.
En xeral a xente fíxoselle máis levadeira esta andaina que a que fixemos no Castro en semana santa, inda que o mellor esta tiña algo máis de dificultade por eso de tanto subir e baixar.
E xa non vos conto nada máis, porque estou a facer coma esos que saen na tele que falan dos libros sen habelos leído (porque eu non puden acudir a esta gran cita do sendeirismo galego e inda me está doendo hoxe o corazón). Espero que algún dos que estivestes alí me axudedes a cubrir esta crónica que vos conto de oídas gracias a Teti e o Osorio que me puxeron o tanto do evento.
jueves, 15 de mayo de 2008
NOVAS EN MONTEDERRAMO
GALEANO: O CONTADOR DE HISTORIAS
Onte tivemos en Ourense a oportunidade única de asistir a presentación do novo libro de Eduardo Galeano “Espejos, una historia casi universal”.
Galeano nesta presentación falounos das súas novas historias, historias que percorren As Cavernas, o Nilo, as resurreccións de Jesucristo ou do mesmo Zapata, historias que reúnen o cotián ca denuncia, o humor e a ironía, que falan de xente que estivo nas grandes hazañas pero que non foron os protagonistas, historias de galegas coma Emilia Pardo Bazán ou como Concepción Arenal, en fin, historias.
E un auténtico luxo haber podido asistir a esta presentación, e recoméndovos que se tedes a portunidade e vos queda cerca que vos acheguedes a velo e que merquedes o seu novo libro, porque xa quedan moi poucos que relaten e conten a vida coma o fai Galeano.
lunes, 12 de mayo de 2008
A NOSA BITÁCORA PONTELOUQUEIRA CUMPRE UN ANO.
LUMEARES MOVESE. NON QUEDA NADIÑA
A ruta consta de 12 kilómetros. Sairemos as dez da mañá dende a Teixeira (Bar Campelo) onde remataremos con unha suculenta comida (xa se me fai a boca augua) de empanada e polbo.
Recoméndase levar algo para comer a media mañá, e ide preparados porque dan choiva e probablemente atoparemos auga nos camiños.En caso de chover moito sería posposta (pola reúma dos andantes máis que nada), pero imos ser optimistas e non pensar en eso.
Os rapaces da organización venderán unhas marabillosas camisetas que estarán a vosa disposición ese día. Mercade unha, polo menos, e preparaivos que LUMEARES MÓVESE.
A canción universal
TITIRIMAXIA EN CALDELAS,MONTEDERRAMO E A TEIXEIRA
Durante os meses de Maio e Xuño teremos a oportunidade única de asistir a diversas funcións de Títeres e Maxia nos Concellos de Castro Caldelas, A teixeira e Montederramo.
jueves, 8 de mayo de 2008
MANU CHAO EN GALICIA
Tentaremos seguir infomando, inda que sendo un concerto de Manu Chao non temos moi claro se poderemos ofrecer a información co tempo suficiente para coller as entradas, por que tanto o cantante coma o consistorio levan a actuación con lago de secretismo. Hay informacións que din que se poden atopar no bar Goya e na tenda de discos da zona Fontecha de Monforte, pero esto non o podemos asegurar.
Tamén se comenta unha posible actuación na cidade de Ourense (21 de Maio no café Xesteira) e en A Coruña (23 de Maio) e na Estrada (24 de Maio), pero eso como dí a canción “son rumores, son rumores…”
martes, 6 de mayo de 2008
WOMAD CÁCERES 2008
Así se pondrá la plaza Mayor a partir del jueves.
Todos los días habrá actividades desde la mañana, incluidos coloristas pascalles.
La plaza de san Jorge, una de mis favoritas, será uno de los escenarios paralelos a la Plaza Mayor.
Y el ritmo de los distintos países que nos visiten no parará hasta el domingo por la mañana. tendremos que bailar con todos estos:
Aynur y Hassan Yarimundia Quintet. Turquía.
Cactus Crew, Las chicas del sol y Natan Flutebox Lee. Reino Unido.
Darga. Marruecos.
David D’or. Israel.
Devon Sproule y Josh Dion Band. Estados Unidos.
Luisito Quinter. Venezuela.
Mariem Hassan. Sahara.
Nathan Flutebox Lee. India.
Pascals. Japón.
Regis Gizavo. Madagascar.
Siyaya. Zimbabwe.
Mala Rodríguez, Tulsa, Calima, Concha Buika, Cukinho, Los Alienígenas, Malandanza, Planeta Suroeste y Tangran. España.
Extremeños: Cukinho, Los Alienígenas, Malandanza, Planeta Suroeste y Tangran.
Yo me quedaré con las ganas de ver otra vez a Gecko Turner...
Si queréis más información la encontrareis en la web del Gran Teatro (http://www.granteatrocc.com)
UNHA MARABILLA: O TEIXEDAL DE CASAIO
Aquí describimos como chegar é cómo é a ruta, por si alguén se anima.
Para chegar dende o Barco hai que coller a N-536 ata Carballeda de Valdeorras, alí temos que desviarnos a man dereita no cruce de Casaio. Xusto antes de chegar a Casaio hai que desviarse a man esquerda en dirección Trevinca OU-122, e un par de quilometros máis adiante teremos que desviarnos a dereita a altura dunhas canteiras e da Hermida de San Xil (unha pequena construcción branca ao lado dun campo de fútbol). Teremos que pasar polo medio dunha canteira, e dende aquí a sinalización é moi boa, exceptuando as distancias, se vamos en coche é recomendable tirar todo o que se poda con el. Un pouco máis adiante teremos que coller un desvío a man dereita antes de saír da canteira, pasaremos xusto por debaixo das minas de Wolfran dos alemáns. Subindo pola metade da ladeira colleremos outro desvío a man esquerda, nesta subida hai que superar un desnivel de un 400m de altitude. Do outro hai que coller outro desvío tamén á esquerda. O camiño continúa un pouco máis ata unha mina de ferro, onde hai que deixar o coche se ven en todoterreo, e xusto por riba da boca desta mina sae un camiño de tránsito pouco sinxelo, e en media hora estaremos no teixedal.
O teixedal de Casaio é unha das xoias que existen na natureza galega, a súa singularidade é albergar máis de catrocentos pés desta de Teixos, unha das árbores máis difíciles de ver no noso territorio. Concentracións desta árbore hai poucas comparables en Europa. Nel ademais podemos atopar gran cantidade de acevos, rebolos, ou serval dos cabaleiros.
O teixo (Taxus baccata) é unha conífera da familia das Taxaceas, que correntemente alcanza entre 12 a 15 metros de altura, e normalmente situadas en cotas altas. Moi lonxevo, de medra lenta, posúe unha madeira que se presta ben para entallado. Ten partes tóxicas: a semente do seu froito, non así a baia que a rodea, de aí que algúns animais a coman, e convértanse no maior perigo, xunto co home, para a súa reproducción.