lunes, 11 de agosto de 2008

Festas en Lumeares

Aviso para navegantes: só temos fotos da maxia, xa que viñemos dende Ourense exclusivamente para elo (porque pola noite tiñamos que estar abaixo), así que si alguén quere mandalas, xa sabe...
Como podedes ver a afluencia foi considerable para ver a estes dous "ases" (nunca mellor dito) da maxia.

Lograron asombrar os maiores...

... e ós máis novos.

A pesar de que algún voluntario lle fastidiou un par de truquiños, pero como me deron tres gominolas xa temos moito falado de traelos no Ponte Louco 09.

E o truco final: para flipar. Antes de empezar, no ensaio, fixeronmo a min, e dixen: ¡bueno! aquí é imposible que ma colen, e ¡tachán! apareceron os catro ases no sobre, quedei parvo.

E cando nos fumos quedaba todo preparado para a noite, ¿como acabarían?

Ah! colguei algún video no youtube

15 comentarios:

Silvine dijo...

Tampoco sé si éste es el lugar más apropiado, pero no puedo dejar de agradecer tu gentileza al responder al mensaje que dejé en un blog sobre San Xoán de Río.

En el certificado de bautizo de mi abuelo y demás certificaciones, figura donde corresponde el pueblo de Sanfitoiro, porque si luego fue a vivir a Montederramo (como figura en la certificación para el viaje a Argentina), hay una coincidencia.
La confusión proviene de haber consultado los sitios de Xoán de Río (creo que el del Concello) donde ponen como una de las poblaciones a Sanfitorio) y el de Montederramo (donde no aparece, aunque en una de las páginas del portal hay fotos de Santitoiro y nunca me dijeron que no fuera población del Ayuntamiento).

Todo claro, entonces. ¡Sanfitoiro de Montederramo! Un dato curioso: una persona que dejó un mensaje en un libro de firmas referido a Sanfitoiro y a quien respondí, me aseguró que era nacida en Sanfitorio de San Xoán de Río, así que más confusión. Tengo más para contarte, como llamados por teléfono a vecinos de Sanfitorio, pero no quiero ser latosa.
Unha forte aperta e moitas, moitas grazas. Saúdos a la fermosa terra de Castro Caldelas, e a Ribeira Sacra toda.
Silvia

Anónimo dijo...

Según o Nomenclátor da Xunta, existe un lugar chamado Sanfitoiro na parroquia de Santa María de Montederramo,e outro, co mesmo nome, na parroquia de San Xoán de Seoane de Argas, que pertence ao Concello de San Xoán de Río.

MAIS CARGADA DE BOMBO dijo...

Hola Silvia, podrías decirme cual era el nombre, y fecha aproximada en la que se marchó, porque estos días son fiestas en Montederramo (14-15 y 16) y como voy ir podré investigar algo.

Saludos

Silvine dijo...

Mil grazas al amigo anónimo por aclarar mi duda respecto de las jurisdicciones.

E mil máis por el ofrecimiento de investigar algo.
Mi abuelo se llamaba Juan Gómez (1874 Sanfitoiro-1915 Bos Aires), hijo "natural" de Josefa Gómez (abuelos maternos, Carlos Gómez y Rita Pérez).
Se casó con Dosinda Rodríguez Delgado (de Ambía de Baños de Molgas)en 1903 y tuvieron 3 hijos, Alejandra, Juan e Irene. En 1911 viajaron a Argentina desde Vigo. Es casi seguro que vivieron en Montederramo, ¿quizá en Sanfitoiro?)pues figuran todos como "vecinos de Monterramo" en la certificación para viajar con los niños, expedida por el juez municipal de Montederramo, que tengo (auténtica).
Mi madre nació en Argentina, Alejandra era mi madrina.

Te agradezco infinitamente si puedes encontrar algún dato. No tengo muchas esperanzas por el tiempo que ha pasado, pero me emociona saber que estarás allí para esos festejos, allí, en Montederramo, de donde meus avós partieron para no volver, no porque no lo quisieran. Ah, del Concello de Montederramo me enviaron, como dije, el certificado de bautizo copia fiel del original asentado en la parroquia de ese Ayuntamiento. Hasta hablé por teléfono con el señor cura de allí, pero no me dio esperanzas...

Unha fortísima aperta.

Silvine dijo...

Me olvidé de pedir disculpas por irrumpir en este blog, que por cierto estoy disfrutando... Quizá debiéramos intercambiar emails de contacto...
Moitos saúdos.

Natalia dijo...

Eu temén lla preguntarei os meus pais que son de Montederramo a ver si saben algo de esa familia, porque inda que son do ano 33 o mellor de oidas teñen algunha idea.Saludos.

Natalia dijo...

Por certo, ahora falanda da maxia de estes rapaces de Lumeares decir que estivo moi pero que moi ben a min con algunhos trucos deixaronme flipada. Valeu a pena acercarse a velos.

Natalia dijo...

Por certo, veredes na foto que manteño certa distancia cos magos, porque estaba algo preocupada, por si lles daba por facer ulgún truco de estos de cortar.
A min non me quixeron dar pócima nin gominola, pero eso sei que foi cousa do do White Label (xa mas pagará todas xuntas)

ALTAZOR TEMBLOR DE CIELO dijo...

eu tamén dou fe de que o da maxia foi unha pasada, dende logo non teñen nada que envidiarlle a moitos profesionais. Aparte de que os trucos estiveron ben, souperon levar o espectáculo dunha forma amena e fixeron participar dalgún xeito a todos os que estabamos alí. Manter a nosa atención e emoción durante unha hora e media non era tarefa fácil, pero eles CONSEGUÍRONO. Espero que os novos magos, Óscar e Raúl, sigan traballando e nos volvan sorprender moi pronto. NORABOA

Silvine dijo...

Hola!
Grazas, moitas grazas pola boa vontade de tratar de pescudar algo sobre a historia dos meus avós. Eu coido que alguén pode recordarlles.
Pasádea ben e seguide vivindo en galego. Ah, e espero ver as fotos desas celebracións en Montederramo, que empezo a sentir parte da miña vida.

Unha forte aperta.

P. D. E vin por aí unha camiseta de "o noso" Che... Vaia, o Che arxentino-cubano en
Terra de Caldelas... Que ledicia!!

Anónimo dijo...

A mí me encantó el espectáculo de magia. Felicidades a Óscar y Raúl, que nos hicieron pasar una tarde magnífica.
(Los "manageres" del PL, que no lo duden y los contraten ya.)
Aurora.

MAIS CARGADA DE BOMBO dijo...

Aurora nos non o dubidamos, xa están contratados, espero que eles non dubiden (coma o Cándido), Jajaja.

Hola Silvia, nós pescudaremos. Mira e non sabrás o nome de algún parente que quedou por aquí, algún irmao do teu avó. Así sería moito máis fácil

Silvine dijo...

Olla, o meu avó era fillo "natural", é dicir que o seu apelido (Gómez) é o da súa nai, Josefa Gómez. Non creo que teña irmáns.
A miña avóa si tiña irmás.
Pero xa fixeches moito ao ofrecerme a túa axuda e darme a posibilidade de estar en contacto con vostedes.
Moitas, pero moitas grazas. E non se preocupen, sei que é unha procura moi difícil. A verdade, son xeniais. Xa escribirei sobre vostedes no meu *blog, porque o que facedes é marabilloso.
Ata moi pronto. Non perdades nunca o amor pola terra, o sentimento polo popular. Encántame pensar que recuperei as miñas raíces, e Montedarramo, se me permiten, é "o meu lugar" tamén, que soño dende lonxe, moi lonxe...
Apertas pra todos!!! Silvia

Víctor dijo...

Eu creo que son os mellores magos que vin na vida en directo. Tiñan que ir a TV

Silvine dijo...

Ola! Esquecéronse de min? Non creo! Bo, se andaron polo pobo do meu avó, espero que a maxia sirva para que apareza algún dato. Se non, alégrame habervos coñecido.
Grazas a todos. Seguirei visitándoos.

Unha forte aperta!

Silvia Inés